Bir Kadın... Tuğba Keleş... Öldürüldü vahşice,katledildi. Bağıra bağıra gelen bir cinayete kurban gitti.

Türkiye’de Eylül ayında öldürülen 17 kadından biri oldu. Haberlerde gösterildi fotoğrafı. Cenazesine katıldı idareciler, yöneticiler. Yalandan bir iki damla gözyaşı döküldü.

Gencecik bir Kadın öldürüldü. Bir ay önce kendisini kaçırmaya çalışmış Cani tarafından. Zorla kaçırılıyormuş polisin kurtardığı Kadın, O İnsan müsveddesinin silahından çıkan kurşunla öldü.

Çocuğu annesiz, annesi evlatsız kaldı. Bir insan öldü! Sizler de şaşırıyor musunuz?

Nasıl çığlıklar atıp isyan etmiyoruz?

Bir avuç dernek ve kadın dışında neden milyonlarca insan birleşip bir şey yapamıyor?

Benim boğazım düğümleniyor günlerdir. Korkuyorum!

Evet, bir Kadın olduğum için korkuyorum. Bir gün yolda yürürken, mesela marketten eve dönerken sapık birinin peşime takılmasından korkuyorum. Nasıl olsa ceza alsam da içeri girmem diye düşünen psikopat bir sapık tarafından katledilmekten korkuyorum. Ya hu görmüyor musunuz?

Nasıl görmüyorsunuz?

Yaşımız, kıyafetimiz, cinsiyetimiz bile fark etmez oldu artık. Can güvenliğimiz yok. Ülkede polis sayısı artarken olayların da bu kadar artmasının nedenini merak ediyorum.

Başka bir kadını tehdit edip hatta taviz edip hapis cezası almış Adamın, içeride olması gerekirken başka bir kadını öldürecek kadar serbest olmasının nedenini merak ediyorum. Polisin, hakimin,savcının,Adalet Bakanı’nın bir nebze vicdanı sızlıyor mu bu cinayetler karşısında merak ediyorum. Koca bir ülke nasıl bu kadar raydan çıktı?

Merak ediyorum. Sıradaki katledilecek Kadın ben mi olacağım? Ya da bir gün Ben veya yakınımdan biri böyle bir cinayete kurban gidecek mi? Sokağa çıkamaz hale nasıl geldik? Merak ediyorum.

Yapabileceğimiz hiç mi bir şey yok? Merak ediyorum.
Bir Kadın...

Adana’nın Kozan ilçesinde, yıllarca yaşadığım şehirde, memleketimde, defalarca önünden geçtiğim bir markette katledildi. Belki bir yerde denk gelmiştik. Belki birbirimize gülümsemiştik. O kadın,artık yok. Düşünebiliyor musunuz?