İnsanlık tarihi boyunca, insanoğlu; barınma, korunma, sınırlarını genişletme veya koruma amacıyla kendini tehditte htiği durumlarda savaş çıkarmış ya da istemese de savaşa zorlanmıştır.

“Sular yükselince balıklar karıncaları yer, sular çekilince de karıncalar balıkları yer.” Büyük güç olarak egosu tavan yapmış kişilerin, daha da güç elde etmek adına birtakım bahaneler öne sürerek; orantısız güç kullanarak ortalığı yakıp yıkmalarının yanlarına kalmayacağı, elbet günü geldiğinde; kendilerinden daha güç sahibi kişilerin hedefi haline gelecektir.

İki nefes arası soluklanılan dünya hayatında, haksız yere kan dökmek ancak, korkakların ve sadistlerin işidir. Her insan, kalıbı kadar bir alanı kaplar. İnsanın, başka bir insanın yerini daraltmayı kendinde hak görmesi; asıl kendisinin bu dünyada gereksizliğini gösterir.

Çıkan savaşlarda, diğer ülkeler savaşa müdahil olmasa dahi; ekonomik olarak küresel etkilenmeden kaçılamayacağının; gündemi takip eden etmeyen herkes farkında. Her yeni günde, petrolün yanında; gıda, barınak, araç, giyim kuşam, sağlık sektörü vb artan fiyatları şaşkınlık ve endişeyle izlerken; günü nasıl kurtaracağını düşünürken, ertesi güne umutlarını yitiren ya da yitirmekte olan insanların da dolaylı yollardan savaşın mağduru pozisyonuna geçmiş oluyor.

Yaklaşan Ramazan ayını fırsat bilen kalpazanlar, yiyecek içeceğe uyguladıkları zamlarla; kısa vadede kâr edeceğini hesaplarken, uzun vadede kendileri de kaosun içinde bocalayacaklarını idrak etmekten acizler.

Savaşlardan en çok etkilenen çocuklar ve kadınlar derken, hayvanların, bitkilerin de; savaşın zararlı etkilerinden kaçamadıkları da acı bir gerçek. Herhangi bir tehlikenin kapıya dayanmasının haricinde, hiç bir savaşın gerekçesi ve kazananı yoktur… Tüm insanlık ve insanlar adına ferah günlerin en yakın zamanda gelmesini umut ediyor, herkese kolaylıklar diliyorum…

Leyla Sarıçiçek